Vandaag ga ik het hebben over de manier waarop de mensen in Islamorada leven, meestal ben ik hier niet gefascineerd door, maar ik vond dat ik dit toch even moest delen. Ik verbleef hier een weekje, meer info over de plek waar ik verbleef en dergelijke komen heel binnenkort online!
Waar Miami glitter and glamour is, is Islamorada een ordinair, visserdorpje. Je zult geen één persoon tegenkomen in een pak, de dress code bestaat uit slippers en een zwembroek. Ja, zelfs de mensen die aan het werk zijn gaan niet verder dan een spijkerbroek en een shirt. Ik heb me laten vertellen dat de mensen eerder denken dat je één of andere deurwaarder bent of een FBI-agent als je in pak over straat gaat, dan iemand die op weg is naar kantoor. Op huwelijken die worden gehouden op the Keys (een verzamelnaam van alle eilandjes die zich op deze plek bevinden, waaronder Islamorada) zal de huwelijkfoto er heel apart uitzien, omdat mensen niet meer weten wat ze aan moeten trekken. De één zal wel in pak verschijnen, maar de ander juist gewoon in een Hawaïhemd met fliplops. De huwelijksfoto zal er dan ook heel apart en vreemd uitzien, is dat niet vreselijk grappig? Ik zie het al helemaal voor me, ik houd wel van dat relaxte, gekke sfeertje. Alles kan en alles mag!
Ook hier zijn de Amerikanen zoals we ze kennen: aardig en erg behulpzaam. OK, natuurlijk moeten we niet te naïef zijn: Amerikanen willen verkopen en zijn daar vreselijk goed in. Maar ieder enkel persoon dat ik ben tegenkomen is aardig en behulpzaam, en dat kan je niet van elk volk zeggen.
Ook een groot voordeel vond ik de manier waarop het eiland is ingedeeld, zeker voor slechte oriënterende mensen zoals ik. Het is een erg smal eiland, dus je hebt geen last van ingewikkelde straatjes. Eigenlijk, kun je de kust zien van beide kanten als je in het midden van het eiland staat, als je van links naar rechts kijkt. Je eindbestemming is hierdoor veel makkelijker te vinden, je hoeft immers alleen maar rechtdoor en op een gegeven moment naar links of naar rechts.
That's it!
De mensen zijn geweldig en het eiland heeft een hoge chill-factor, maar op een gegeven moment was ik wel weer toe aan een bruisende, levende, stad. Ik vervolgde mijn vakantie de laatste twee weken in Pompano Beach, hier komt nog een artikeltje van online.
So stay tuned!
liefs
